Fabryka benzyny syntetycznej w Policach

Niemiecka fabryka benzyny syntetycznej Hydrierwerke Pölitz AG istniała w latach 1938–1945. Zakłady produkowały benzynę lotniczą, oraz lubrykanty na potrzeby głównie Luftwaffe. Zakłady zajmowały łączną powierzchnię 200 hektarów. Do obsługi tak ogromnego kompleksu zatrudniano robotników cywilnych, pracowników przymusowych, jeńców wojennych oraz więźniów obozu koncentracyjnego. Kwaterowano ich w obozach wokół Hydrierwerke. Były nimi: Nordlager, Pommernlager, Wohnschiff Bremerhaven, Tobruklager, Wullenweverlager, AEL Hägerwelle oraz KL Stutthof filia Pölitz.

Ocenia się, że w czasie II wojny światowej z głodu, chorób, wycieńczenia pracą oraz w wyniku okrucieństwa oprawców zginęło około 13 tysięcy ludzi, głównie Polaków. Inspekcja została przeprowadzona, aby raz na zawsze rozwikłać rzekome legendy o niezwykłych skarbach, które pozostały w podziemiach, podczas opuszczania przez Niemców tych terenów. Inspekcja odbyła się w 3 zalanych obiektach. Trwała 6 godzin. Każdy z tych obiektów znajduje się po za wyznaczoną trasą ścieżki turystycznej, dlatego wszystko odbywało się w porozumieniu ze Stowarzyszeniem Przyjaciół Ziemi Polickiej SKARB, którzy udostępnili te miejsca.

Pierwsze nurkowanie odbyło się w podziemiach, do których schodziło się pod schodach. Głębokość sięgała od 20 cm, aż do 3 metrów. Podziemia rozwidlały się na dwa korytarze, które na końcu łączyły się. Pod wodą zauważono oznaczenia na ścianach, które zgadzały się z innymi oznaczeniami pozostałych pomieszczeń fabryki. Pod wodą w osadach na podłogach korytarzy znajdowały się rzeczy świadczące o działalności robotników fabryki w tym miejscu takie jak: maski przeciwgazowe, klucze hydrantowe, torebka skórzana i wiele innych rzeczy, które pod wodą było ciężko ocenić, a po podniesieniu rozpadały się. Widoczność pod wodą była bardzo dobra. Inspekcja podwodna była rejestrowana za pomocą kamery. Wiadomo, że niektóre rzeczy mogły nie zostać od razu zauważone, a po otrzymaniu filmu z kamery będzie można dokładnie kawałek po kawałku zobaczyć zalany obiekt. Aktualnie tworzony jest wstępny szkic zalanych podziemi.

Następne miejsce, którzy odwiedzono nazywane jest Bau 165/166. Jest to podziemny tunel, z bardzo ciasnymi przesmykami. Wcześniej ten obiekt dla Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Polickiej SKARB był niedostępny ze względu na wysoki stan wody w cały tunelu. Dwa lata temu poziom wody spadł i częściowo można było przejść tunel w woderach. Tutaj nurkowie nie podjęli się inspekcji, ponieważ woda miała zerową widoczność i była to mieszanina nieznanych substancji o charakterystycznej woni ropy. W przyszłości jednak planowane jest tam wpuszczenie malutkiego robota, aby przekonać się dokąd prowadzi ten tunel.

Trzecie miejsce, które zostało odwiedzone, zostało spenetrowane przez robota podwodnego, dzięki któremu szybko uzyskano dokładny zarys podwodnych korytarzy. W tym roku niestety to było ostatnie zejście do zalanych podziemi fabryki, ze względu na to, że zaczyna się okres zimowania nietoperzy w podziemiach. Zawitamy do nich już w przyszłym roku na wiosnę, aby pomierzyć centymetr po centymetrze podziemia i przekazać efekt końcowy w postaci zarysu podziemi i wideo relacji dla Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Polickiej SKARB.

Autorzy zdjęć: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Polickiej Skarb, Anita Andryszczyk